Hapësirat e lira që u krijuan pas shkatërrimit të mjaft godinave në Durrës nga tërmeti i 26 nëntorit mund të ruhen si sipërfaqe të gjelbëruara, sheshe lodrash për fëmijët dhe lulishte pushimi për të moshuarit, një hap që do ta nxirrte qytetin nga asfiksia dhe do t’i hapte rrugën rilindjes së tij urbane.

Tërmeti 6.4 i shkallës Rihter që goditi Shqipërinë e Mesme me 26 nëntor ka ngrirë jetën kulturore në qytetin bregdetar, ku ekspertët dhe autoritetet vazhdojnë të vlerësojnë dëmet.  

Qyteti 3 mijë vjeçar, i cili  është ringritur disa herë pas tërmeteve shkatërruese, është goditur sërish rëndë prej lëkundjeve sizmike që vijojnë prej 3 ditësh dhe që kanë detyruar mjaft qytetarë të largohen prej tij.

Hapësira detare e Shqipërisë ështe vendi i prehjes së dhjetra anijeve luftarake të fundosura gjatë dy luftërave botërore dhe pas përfundimit të Luftës së Ftohtë, relikte që mbrohen nga konventa ndërkombëtare dhe tradita detare – shpesh herë të nderuara si varreza nënujore.

Kosto e lartë e transmetimit nëpërmjet një prej platformave numerike në vend – publike ose private, po i çon një pjesë të televizioneve lokale që kanë populluar treguan mediatik shqiptar drejt falimentimit, duke kufizuar larmishmërinë e ofertës televizive jashtë kryeqytetit.

Dështimi i projektit për ndërtimin e sheshit “Drejtësia” ka rikthyer shpresat e banorëve të qytetit për ruajtjen e lulishtes para Mauzoleut të Dëshmorëve në Durrës; ndërkohë arkeologët propozojnë që zona të kthehet në një park arkeologjik.

Gati 30 vjet pasi u hodhën themelet për ndërtimin e tij, Muzeu Arkeologjik i Durrësit synon të hapë eksponatet e mesjetës dhe arkeologjisë nënujore, ndërsa institucioni do të marrë statusin e ‘muzeut kombëtar’.  

Tre vjet pas ndërhyrjeve të kushtueshme në rrugën e plazhit të Durrësit, banorët dhe ekspertët ankohen për problemet e shtuara të lëvizjes dhe trafikut, ndërkohë që ndajnë qëndrime të kundërta për dobishmërinë e projekteve.

Gërmimet të një ekipi gjerman dhe shqiptar në Babunjë të Lushnjës kanë nxjerrë në dritë rrënojat e qytetit antik të Arnisës, një arsye më shumë nënvijëzojnë arkeologët për investime në studimin dhe ruajtjen e trashëgimisë arkeologjike.

Pas dy dekadash pritje dhe procese gjyqësore me qeverinë italiane, sipërmarrësit Gaetano Castello dhe Raffaele Tonon, që punojnë prej viteve ’90 në Shqipëri, protestuan para ambasadës italiane në kërkim të mbajtjes së premtimit për dëmshpërblim dhe transparencë.