Disa nga të mbijetuarit e masakrave më të tmerrshme të vitit 1999 në Kosovë kanë vdekur tashmë pa u thirrur të dëshmojnë në gjykatë duke bërë të pamundshme që autorët e krimeve të përballen me drejtësinë.

Vrasja e liderit të partisë serbe të Kosovë, Oliver Ivanoviç, në janar 2018 është pasuar nga dy vjet shkëmbime akuzash midis Prishtinës dhe Beogradit, por sfondi i vrasjes vazhdon të mbetet i zhytur në mister.

Njerëzit që u burgosën për furnizimin me armë të rezistencës së Kosovës për një kryengritje të armatosur kur vendi ishte nën sundimin jugosllav, janë zemëruar sepse nuk kualifikohen për përfitime si ish të burgosur politikë.

Shehrije Balaj, gruaja e parë që dëshmoi në Beograd kundër luftëtarëve serbë që e përdhunuan atë gjatë luftës në Kosovës, pas kësaj u braktis nga autoritetet kosovare dhe ato serbe dhe u la të vuante, tregon për BIRN djali i saj.

Më shumë se 120 ish-luftëtarë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës janë raportuar se janë thirrur për t’u marrë në pyetje nga prokurorët e Hagës, por mbetet ende e paqartë se cilat pretendime nga një raport i Këshillit të Europës mbi krimet e dyshuara të kohës së luftës mund të përfshihen në aktakuza.

Ministri i drejtësisë Abelard Tahiri tha se është thirrur nga Zyra e Prokurorit të Specializuar në Hagë, e cila po heton krimet e kohës së luftës dhe pasluftës në Kosovë.

Antoneta Kastrati tregon sesi filmi i saj, që përshkruan dhimbjet e mëdha të nënave fëmijët e të cilëve u vranë gjatë kohës së luftës, që është kandiduar nga Kosova për çmimet Oskar të vitit të ardhshëm, u frymëzua nga tragjedia e familjes së saj.

Fëmijët shqiptarë dhe serbë të Kosovës shkollohen sipas sistemesh arsimore të ndryshme, duke përdorur tekste shkollore që ofrojnë versione të ndryshme të historisë dhe ndonjëherë përjetësojnë paragjykim etnik dhe ide nacionaliste, shprehen ekspertët

Një projekt i ri synon të ofrojë më shumë mbështetje mjekësore dhe psikologjike për të mbijetuarat e përdhunimeve të kohës së luftës në Kosovë – shumë prej të cilave, gjatë më shumë se dy dekadave, nuk kanë mundur ende të gjejnë ndihmë apo shërim.

Në një kohë kur presionet ndaj mediave janë më të forta se kurrë – shpesh më delikate dhe më pak fizike se më parë – është tepër e rëndësishme që ata nga ne që e shohin punën tonë si në shërbim të interesit publik të qëndrojnë të bashkuar.