Mendimtarë, aktivistë dhe politikanë të rëndësishëm ndanë mendimet e tyre mbi luftën për zhvillimin gjithëpërfshirës dhe përfshirjen më të madhe shoqërore, gjatë disa sesioneve në Davos të përqendruara te toleranca, racizmi dhe reformat për LGBT.
“Dua t’i bëj thirrje të gjithë njerëzve me qëllime të mira. Ne duhet të organizohemi, duhet të bashkohemi për të luftuar bashkë. Nuk po them, si Marksi, punëtorë të botës bashkohuni; po them njerëz të mirë të botës bashkohuni,” tha Abdallah bin Bayyah, president i Forumit për Promovimin e Paqes në Shoqëritë Myslimane, në sesionin e Tolerancës në Pikë Rënie?
Në të njëjtën skenë, Brendan Cox, drejtor i grupit Më Shumë të Përbashkëta, ra dakord se bashkimi është thelbësor në luftën kundër intolerancës: “Kemi kaluar shumë kohë duke folur rreth diversitetit dhe jo duke folur mjaftueshëm për atë që na bën bashkë.”
“Kjo nënkupton se ne kemi hequr dorë nga patriotizmi, që është një instinkt shumë i fuqishëm në identitetin e njerëzve. Ne e kemi bërë këtë në mënyrë ekstreme dhe ekziston një mundësi e madhe tashmë që ne ta marrim këtë mbrapsht për ta përkufizuar patriotizmin në një mënyrë më përfshirëse në vend të një mënyre përjashtuese”.
Gruaja e Cox, deputetja britanike Jo Cox, u vra përpara referendumit britanik mbi Brexit.
Doke folur rreth suksesit të Kanadasë në integrimin e kulturave të ndryshme, në pranimin e refugjatëve dhe në kryesimin e legjislacionit për të drejta të LGBT, Ratna Omidvar, senatore në Ontario të Kanadasë, tha: “Kanadaja është një vend i ri, i mbrojtur sepse ne jemi në majë të botës dhe kemi një kufi të sigurt me një vend shumë të sigurt. Multikulturalizmi është një nga simbolet tona”.
Omidvar gjithashtu citoi kërkime që tregojnë se si investimi në refugjatë mund të rezultojë në përfitime më të mëdha ekonomike – një temë e ngritur në një tjetër diskutim mbi racizmin.
Duke folur në të njëjtin sesion, Yasmina Filali, themeluese dhe presidente e fondacionit Orient Occident, ndau një mesazh pozitiv nga vendi i saj. “Maroku është një vend mysliman, me popullsi berbere dhe ne kemi pranuar afrikanë me ngjyrë, kryesisht të krishterë. Ishte e vështirë por ia dolëm me sukses prej kulturës dhe arsimimit. Pati festivale, tregje dhe bashkëpunim që miksuan vendasit me migrantët dhe sensibilizim në media. Ishte një punë afatgjatë, por e bukur”.
Progresi është me hapa dhe jo përnjëherë
Në një sesion të mëparshëm duke u përqendruar te progresi i reformave LGBT dhe tolerancës brenda bizneseve, Scott Brison, president i Bordit të Thesarit të Kanadasë, tha se ishte e qartë përse shumica e kompanive duhet të kërkojnë një forcë pune më të ndryshme: “Çdo kompani e madhe dhe shumica e kompanive të vogla kanë anëtarë të LGBTI që punojnë me ta. Pyetja është a duam të maksimizojmë kapacitetin dhe produktivitetin e plotë të këtyre personave?
“Nga një perspektivë produktiviteti nuk do të krijosh hapësira që nuk janë diverse.”
Paneli, që përfshiu Lisa Sherman, presidente dhe shefe e zyrës në Këshillin e Reklamimit në SHBA dhe Sander van’t Noordende shefin ekzekutiv në Accenture, ra dakord se kompanitë që janë treguar diverse dhe mbështetëse ndaj reformave të LGBT, do të jenë më aktive për brezin e ri.
“Kur flasim për 20 deri në 30-vjeçarët, kjo është diçka që po sjell dhe do të sjellë ndryshim në terma të kërkesës së tregut dhe konsumatorëve dhe në terma të qytetarëve dhe asaj që ata kërkojnë nga qeveritë”, tha Brison.
Panelistë të tjerë Sherman dhe van’t Noordende e pranuan këtë ide, duke thënë se ka pasur biznese dhe drejtues të tyre që së fundmi kanë shkaktuar ndryshim kundër legjislacionit anti-LGBT.
“Këtu është pjesa ku shtetit i dhemb, këtu është pjesa ku merr vëmendje,” tha Sherman. “Ajo që kompanitë, OJQ-të, organizatat bëjnë – që është shumë e rëndësishme të binden qeveritë të bëjnë gjënë e duhur [në reformën LGBT],” tha van’t Noordende.
“Çdo sinjal, sado i madh apo i vogël, ndihmon. Progresi arrihet hap pas hapi dhe jo i gjithi njëherësh”.
Marrë me autorizim nga Weforum.org