Ministri i Brendshëm i dorëhequr, Sandër Lleshaj e krahasoi veten me Patër Anton Harapin. Por të rinjtë që protestuan me gurë ndaj policisë gjatë këtyre ditëve, si dhe policët që barbarisht rrahën njerëz dhe hodhën gaz lotsjellës, ka gjasa që kanë nevojë të mësojnë se kush ishte Anton Harapi dhe pse, krahasimi heroik që Lleshaj i bëri vetes, është në thelb banal dhe aspak ndihmues për kohën në të cilën jetojmë.

Vrasja 25 vjeçarit Klodjan Rasha nga një oficer policie që tashmë është arrestuar, nuk është arsye për të konsideruar fajtore të gjithë policinë. Por disa ngjarje përgjatë dy viteve të fundit mund të konsiderohen sinjale që i paraprinë një ngjarjeje të tillë, sinjale të cilat duhet të luftohen sa nuk është vonë.

Kryeministri Edi Rama publikoi të mërkurën më 14 tetor një grafik që sipas tij, paraqet fondin mesatar të investimeve 2006-2013 dhe 2014-2021 si dhe deficitin buxhetor përgjatë këtyre dy periudhave. Të dhënat e Ministrisë së Financave paraqesin një situatë krejt tjetër.

Pavarësisht ndjenjave të përziera mes euforisë dhe mosbesimit pas zgjedhjeve, është e rëndësishme të mos harrojmë faktin se DPS pritet të pranojë ende rezultatet e zgjedhjeve dhe që nuk duhet përjashtuar mundësia e ndërrimit të kahjes politike që është traditë në Malin e Zi. Në këtë lojë të komplikuar zgjedhore, shpejtësia (festimi i fitores) nuk është virtyt.

Ajo që nisi si një lëvizje taktike dhe jo shumë e sinqertë e njërës palë politike, ka potencialin të kthehet në një ndryshim real në sistemin zgjedhor shqiptar. Por janë dy alibi të dhëna deri tani që të bezdisin: E para që sugjeron se listat e hapura favorizojnë gangsterët dhe oligarkët, dhe tjetra, që listat nuk mund të hapen tërësisht për shkak se na mbetet parlamenti pa gra. Të dyja këto nuk kanë pse të qendrojnë.