
Rajoni i Hasit, në teori, është një zonë me një traditë shekullore të bukëpjekësit. Por fakti është se u nda mes Jugosllavisë dhe Shqipërisë dhe kjo krijoi një ndarje në kuptimin e parapëlqimeve mbi bukën.

Një lloj simiteje është jashtëzakonisht popullore në Kosovë – simitja samun elegante për kebabët – që vështirë se gjendet në Shqipëri. Si llojet e tjera tradicionale të bukës, ajo vjen nga repertori Osman, të cilën Shqipëria e ka humbur.
Samuni ka qenë simite e ramazanit, që e hanin njerëzit për iftar ose syfyr, por tani sidomos, por dhe më parë, shitet dhe pa vakt.
Buka më popullore në Shqipëri, praktikisht e padëgjuar në Kosovë, është një bukë drejtkëndëshe rreth 40 centimetra e gjatë e pjekur në tavë model. Teknologu i ushqimit Abdyl Sinani thotë se ajo quhej “buka masive” për shkak se prodhohej për masat.
Buka e bardhë ka qenë gjë e rrallë gjatë komunizmit dhe shqiptarët qenë të lumtur kur braktisën bukën masive të zezë për franxhollat (firancalas të Turqisë), dhe llojet e tjera të bukës së bardhë.
Por e ashtuquajtura buka “e zezë”, “buka për masat”, e bërë me miell integral, që nga ajo kohë është kthyer si preferencë.
Kur një bukëpjekës filloi ta bëjë atë sërish në Tiranë më 1995, turma njerëzish e vunë në rrethim.
“Mendova se kisha hasur me një protestë kur njerëzit po shtynin dhe tregonin paratë,” shkroi Rich Mçlear, një shkrimtar nga Alaska që jetonte në Tiranë në atë kohë. “Njëra u përpoq të korruptonte për të kapur vendin e parë në rradhë. Askush nuk e pranoi ofertën e saj. Buka mbaroi dhe shumë prej atyre që nuk arritën të blinin vendosën të presin për një orë”, deri sa doli furra tjetër.
Ylber Martinaj, nga një familje nga Gorozhupi në Kosovë me biznese në Serbi dhe Hungari, e riprezantoi samunin në furrën e tij të bukës në Tiranë. Po ecën, thotë ai, por nuk është kjo që nxjerr para.
Buka për masat ecën mirë edhe për shumë prej shqiptarëve të Kosovës që vijnë për vizitë. Ata marrin bukë me qese letre kafe – shumë e ngjashme me britanikët që nisin rrugën e kthimit për në shtëpi në Gare du Nord në Paris, duke mbajtur nën krahë baketat franceze.