Panairi i përvitshëm i librit mblodhi kësaj here shumë vizitorë, të cilët i bënë përzgjedhjet e librave ashtu siç trajtuan njëri-tjetrin: me të shtyra
Ndonëse edhe tubimi masiv letrar i këtij viti mbajti emrin Panair i Librit, ato që u shitën më shumë qenë autografet. Komercialja tregoi sërish se është kockë e fortë, që njerëzit pëlqejnë ta konsumojnë krahasuar me një vakt të vërtetë letërsie. Edhe pse librat e rinj ishin fare të pakët, kjo nuk i ndaloi disa shtëpi botuese të deklaronin se kishin fituar miliona me një ose dy tituj.
Thonë se rruga e artit është e vështirë dhe e tillë ishte vërtetë, një mori bërrylash dhe të shtyrash që të sakatonin në çdo drejtim teksa njerëzit, disa prej tyre edhe lexues, marshonin drejt ujit të bekuar të letërsisë për të larë mëkatet e mos-leximit gjatë një viti të tërë.
Reklama, për fat të keq, ishte sërish shigjeta drejtuese e atyre që dinin vetëm titullin dhe çmimin e që donin veçse të blinin një suvenir nga panairi. Furnizimi i librave bestseller vinte për t’iu servirur vazhdimisht vizitorëve, ashtu si majmunëve, me kuti bananesh; teksa pati edhe nga ata autorë që nuk ngurruan të shkelnin librat e vet për të dalë bukur në fotografi.
Më tepër se art, e gjithë situata ngjasonte me një Pazar dhe jo me një panair, libra për lekë dhe lekë për libra.
Pallati i Kongreseve ishte kthyer pa mëdyshje në një shtëpi përdhese ku industria e shtypshkronjave dhe botimit kishte zënë katin e parë dhe më të rëndësishëm, duke e bërë të dytin një ballkon nga ku njerëzit vështronin prej së larti turmat e mbledhura te stendat që kishin bërë reklamën më të madhe.
Tre shtëpi botuese nuk arrita t’i vizitoj, ndonëse shkova për tri ditë rresht. Njerëzit kishin fortifikuar murin e komerciales dhe kishin lënë ato pak shtëpi që dukej se nuk bënin biznes, por art, të vizitoheshin lirisht nga ata që e dinin se çfarë po blinin dhe që ishin aty për të pasuruar bibliotekën dhe jo për të dekoruar raftet.
Nga i gjithë ky pelegrinazh, ndonëse është paradoksale ta mendosh, gjëja më e mirë për mua ishte kafeja franceze në katin e dytë.
Dhe ky panair më tepër se shopping librash, qe një shaka, këtë herë e lexuesve dhe jo e shkrimtarëve.