Deklarata Islamike mbi Ndryshimet Klimaterike, e mbështetur në gusht nga dijetarët islamikë nga e gjithë bota, i bën thirrje shteteve të heqin dorë gradualisht nga emisionet e gazrave serë dhe të zhvendosen 100 për qind në energjinë e rinovueshme. Ky apel i bën jehonë dhe rikonfirmon parimet e kujdestarisë mjedisore që gjendet në doktrinat e shumë besimeve.
Deklarata Islamike mbi Ndryshimet Klimaterike, e mbështetur në gusht nga dijetarët islamikë nga e gjithë bota, i bën thirrje shteteve të heqin dorë gradualisht nga emisionet e gazrave serë dhe të zhvendosen 100 për qind në energjinë e rinovueshme. Në një botë me 1.6 miliardë myslimanë, deklarata e përbashkët jep një sinjal të fortë para Samimit të OKB-së për Zhvillim të Qëndrueshëm i cili do të mbahet më vonë këtë muaj si dhe për Konferencën e OKB-së për Ndryshimet Klimaterike që do të mblidhet në dhjetor në Paris.
E publikuar gjatë një simpoziumi dyditor mbi Islamin dhe ndryshimet klimaretike në Stamboll, Deklarata shpjegon se pse myslimanët duhet të jenë aktivistë të përgjegjshëm për mirëqënien e planetit si dhe prezanton një listë me kërkesa ndaj udhëheqësve të botës dhe komunitetit të biznesit.
E para, Deklarata i bën thirrje politikëbërësve për hartim me përgjegjësi të marrëveshjeve gjithëpërfshirëse mbi klimën dhe miratimin e tyre në Paris dhe kërkon që këto marrëveshje të “shoqërohen me kushte të paanëshme dhe të detyrueshme.” Marrëveshja duhet të vendosë objektiva të qartë si dhe të themelojë mjete për monitorimin e këtyre objektivave. Përveç kësaj, vendet e pasura dhe vendet që prodhojnë naftë duhet t’i japin fund gradualisht emisioneve të dioksidit të karbonit jo më vonë se sa nga mesi i këtij shekulli; ata duhet të heqin dotë nga “fitimet joetike nga mjedisi”; dhe të investojnë në ekonominë e gjelbërt.
E dyta, Deklarata i kërkon njerëzve dhe udhëheqësve nga të gjitha vendet të angazhohen për të arritur prodhimin e energjisë së rinovueshme në masën 100 për qind dhe në një strategji për zerimin e çlirimit të gazrave ndotëse sa më parë që të jetë e mundur si dhe të pranojnë dhe njohin se rritja ekonomike e pakufizuar nuk është një opsion i mundshëm. Për më tepër, adaptimi i kësaj strategjie duhet të ketë prioritet të lartë, veçanërisht për grupet më vulnerabël.
Dukshëm, sektorit të biznesit i kërkohet të marrë një rol më aktiv për të reduktuar pasojat në emetimet e karbonit në aktivitetet e tyre si dhe të angazhohen për të arritur objektivin për energji 100 për qind të rinovueshme dhe të pastër, të zhvendosin investimet te energjia e rinovueshme, të përqafojnë modele biznesi më të qëndrueshme dhe të asistojnë në heqjen e investimeve nga energjia fosile.
Në fund, Deklarata i bën një thirrje “të gjithë myslimanëve kudo që janë”, një thirrje e bazuar te Kurani i shenjtë. Kujdesi për krijimin është pjesë thelbësore e mesazhit islamik, vëren Deklarata dhe njerëzit janë aktualisht përgjegjës për shpërdorimin e dhuratave të dhëna nga Allahu.
Te Kurani, ayah 24:45 thuhet se si Allahu krijoi çdo krijesë të gjallë nga uji dhe Hadithi na mëson ne se jemi kujdestarë për tokën”:
“Toka është e gjelbër dhe e bukur dhe Allahu të ka emëruar ty kujdestar për të. E gjithë toka është krijuar si një vend faljeje, e dëlirë dhe e pastër. Kushdo që mbjell një pemë dhe kujdeset për të deri sa ajo rritet dhe mban frutet, shpërblehet. Nëse një mysliman mbjell një pemë apo mbjell një tokë nga e cila njerëzit dhe kafshët e zogjtë ushqehen, e gjitha kjo është dashuri nga ana e tij.”
Mesazhi i bën jehonë dhe rikonfirmon shembujt e gjetur në doktrinat e shumë besimeve, të cilat bëjnë thirrje që ne të jemi të kujdesshëm dhe të mençur në mënyrën se si e përdorim këtë planet si dhe na kërkojnë të mbrojmë të gjitha krijesat. Siç na mëson budisti Za Choeje Rinpoche, rimishërimi i ZaChoeje Rinpoche i shekullit të gjashtë:
“Duke plagosur çdo pjesë të sistemit botëror ti plagos vetveten. Mendo për jetën në këtë planet në termat e sistemeve dhe jo të elementëve të ndarë. Shiko se mjedisi nuk i përket asnjë vendi të caktuar për t’u shfrytëzuar dhe pastaj për t’u braktisur.”
Deklarata Islamike për Ndryshimet Klimaterike, njësoj si enciklika e Papës Françesk
Laudato Si’, është një thirrje për të gjithë njerëzimin, pavarësisht besimit, për të punuar sëbashku për të mbrojtur planetin nga i cili ne varemi. Unë shpresoj se këto do të ofrojnë me të vërtetë një shtyrje për ndryshim në politika, duke mundësuar reduktim më të shpejtë të çlirimeve të CO2.
Këto deklarata besimi janë njëkohësisht me rëndësi historike dhe në kohën e duhur, pasi vendet e botës përpiqen të zbatojnë marrëveshjet botërore në fusha të ndryshme që variojnë nga ndryshimet klimaterike te Objektivat e Zhvillimit të Qëndrueshëm dhe në krijimin e parqeve detare në oqeane. Në të vërtetë, është e rëndësishme të rikujtohet se sipërfaqja e tokës është më së shumti oqean, i cili uan një rol kritik si për thithjen e karbonit ashtu edhe për rregullimin e klimës. Oqeanet thithin çdo vit afërsisht 25 për qind të të gjitha emisioneve të CO2 të emetuara nga njerëzit dhe ne sakaq po e mbingarkojmë këtë kapacitet.
Karboni i shpërbërë në oqen ka ndryshuar përbërjen kimike, duke rritur aciditetin me 30 për qind që nga fillimi i Revolucionit Industrial. Shëndeti i oqeanit është tashmë gjerësisht i varur nga zvogëlimi i emisioneve të CO2 brenda pak dekadave të ardhëshme, para se acidifikimi i oqeaneve të përshpejtohet dhe nivelet e deteve të ndryshojnë në mënyrë radikale.
Si një Mbrojtëse e Oqeanit, unë u gëzova shumë nga theksimi nga ana e Papës Françesk te
Laudato Si’ të nevojës për mekanizma strikt rregullimi dhe kontrolli mbi oqeanet – një hap i vërtetë përpara në këtë drejtim. Oqeanet janë gjëja e fundit e madhe e përbashkët e planetit, përfaqësojnë gati 50 për qind të sipërfaqes së planetit dhe kërcënimet e shumta me të cilat përballen kërkojnë solidaritet dhe veprim universal.
Vetëm në qershorin e kaluar, vendet anëtare të OKB-së mbështetën në mënyrë unanime rezolutën e Asamblesë së Përgjithshme për të negociuar një marrëveshje të re ndërkombëtare për mbrojtjen e jetës detare në oqeane. Restaurimi dhe rigjenerimi i bollëkut dhe diversitetit të specieve nëpër të gjithë sistemet me rëndësi kritike për mbështetjen e jetës në planetin tonë është thelbësore për ndërtimin e rezistencës së të gjithë botës ndaj ndryshimeve klimaterike.
Shumë kanë treguar se ne jemi gjenerata e parë që kemi prova të pakundërshtueshme për dëmtimin e stërmadh që njerëzimi po i shkakton ekosistemeve natyrore dhe ndoshta jemi edhe gjenerata e fundit që mund të bëjmë diçka për këtë. Tashmë është koha kritike për multilateralizmin, dialogun ndërfetar dhe, ndoshta më e rëndësishmja, angazhimin aktiv.
Ne jemi të gjithë njerëz që jetojmë në Tokë dhe prej saj. Ne na kanë besuar të kujdesemi për planetin. Ne mundemi dhe duhet ta bëjmë këtë duke krijuar marrëveshje të fuqishme për mbrojtjen e klimës dhe oqeaneve – pavarësisht besimit, rrethanave apo statusit. Shkenca na tregon ne se duhet të veprojmë; besimi ynë dhe të qenit njerëz na detyron ta bëjmë.
Marrë me autorizim nga Project Syndicate, 2015. Ripublikimi mund të bëhet vetëm me lejen e Project Syndicate. Islam, Faith, and Climate Change