Shqipëria ka shumë traditë dhe pak mundësi për të mikëpritur dhjetra-mijëra emigrantë nga Lindja e Mesme të cilët po përpiqen që nëpërmjet Ballkanit të udhëtojnë drejt Bashkimit Europian.
Kriza e emigrantëve të paligjshëm dhe refugjatëve të Lindjes së Mesme, jo vetëm që e ka gjetur Kontinentin e Vjetër të papërgatitur, por e ka përçarë më shumë se kurrë. Vendet pjesëtare të familjes së madhe europiane ndajnë opinione të ndryshme pro dhe kundër kësaj çështje. Shumë prej tyre si Sllovenia, Hungaria dhe Austria kanë shprehu hapur opinionin e tyre që nuk mund ti pranojnë këto emigrant.
Edhe pse konferencat më të mëdha për shtyp dhe mbledhjet zhvillohen në zyrat e Brukselit, thelbi i vërtet i kësaj çështje është i shtrirë në shtete që në pamje të parë nuk duken shumë të rëndësishme. Bëhet fjalë për disa shtete Ballkanike dhe shtetin Turk i cili e ka ende të hapur procesin e tij në anëtarësimit në Unionin Europian.
Shumica e emigrantëve dhe refugjatëve te Lindjes së Mesme kanë si pikë të parë takimi ishujt grek. Shteti Helen është kthyer në tokën e parë europiane për këto shtetas të cilët i shpëtojnë luftës. Duke marrë parasysh se Athina zyrtare është prej vitesh e mbërthyer nga problemet e shumta ekonomike dhe politike, këto emigrant janë një vështirësi plus për këtë vend. E ashtuquajtura Rruga Ballanike është e mbyllur për shkak të mosmarrëveshjes së shteteve ballkanike dhe mos dëshirës së tyre për të pranuar refugjatët.
Kufiri midis Maqedonisë dhe Greqisë ka qenë një pikë e nxehtë e debateve mes këtyre dy vendeve, jo se më parë konfliktet në këtë kufi nuk kanë ekzistuar. Emigrantë të cilët qëndrojnë me orë dhe ditë të tëra në pikën kufitare me shpresën e vetme për të kaluar. Normalisht që për këto dy vende emigrantët janë thjesht një çështje plus për tu debatuar. Por prej ditësh këto imazhe po i shikojmë edhe në kufirin greko-shqiptar. Emigrantë të cilët në kushtet me anormale të jetesës janë në vendosur në pikat kufitare me të vetmen shpresë që këto vende ballkanike të jenë një transit për ta.
Imazhet e tyre në kushte çnjerëzore të bëjnë të mendosh se nga një konflikt i armatosur në vendin e tyre të origjinës, në shtetet e Ballkanit këto refugjatë po përballën me luftën e mbijetesës. Duke marr shkas nga situata e disa vendeve jo larg Shqipërisë ku emigrantët janë vendosur, lind pyetja : “a mund Shqipëria të mirëpres refugjatët e Lindjes?”. Normalisht si një popull me histori bujare dhe mirëpritëse në legjenda dhe fakte të ndryshme historike mund të themi që vendi jonë është në gjendje të mirëpres këto refugjatë. Mund të ndërtojmë kampe ose momentalisht mund të vendosen në godita shtetërore të pabanuara, mund të merren disa fonde nga institucionet dhe organizatat ndërkombëtare për të treguar që na duhen disa financime të vogla për zemërgjerësinë tonë në pranimin e tyre. Por a mjafton ky fakt. Nëse nuk do të donim ta analizonim shumë situatën do të shpreheshim më plot gojë se këto supozime do të ishin në luks për këto refugjatë të cilët po i kalojnë netët jashtë në të ftohtë, pa një vend ku të fusin kokën.
Por nëse do të merrnim përsipër t’i pranonim këto refugjatë do të duhet fillimisht të kuptonim se ata nuk po vijnë në Europë për shkak se nuk kishin punë në vendin e tyre, për shkak se kishin diploma universiteti dhe master por nuk mund të punësoheshin. Këto refugjatë të cilët kalojnë natën në pikat kufitare janë njerëzit që po i shpëtojnë luftës civile, diktaturës, dhe terrorizmit.
Një ekonomi mjaft e brishtë si ajo shqiptare në maksimumin e saj do të siguronte vetëm disa qendra banimi ose do të zotohej me anë të bashkëpunimin me organizata të huaja në ngritjen e disa kampeve.
Por a do të mjaftonte kjo për të përballuar kërkesat e emigrantëve, a mund t’i pranojë vendi ynë këto persona kur për vitin 2015 shqiptarët ishin dhe vijojnë të jenë në krye të listës pas emigrantëve të Lindjes së Mesme në kërkimin e azilit apo emigracionit ekonomik, për të mos përmendur kërkesat për azil politik dhe gjakmarrje. Nga një shtet ku shumica e të rinjve e shikojnë emigrimin si të vetmen të ardhme për to, a mund të kërkohet mirëpritja e refugjateve? Ekonomia e Shqipërisë edhe pse duhet të ishin me opozita më të forta falë koncesioneve të shumta, mbetet mjaft e brishtë për shkak të një fenomeni që nuk po arrin të kapërcehet, korrupsioni. Një korrupsion në shifra alarmante ku tendenca është për të përfituar në maksimum për kaq kohë sa kemi pushtetin në dorë se nesër mund të na kapi i bekuari rrotacion politik, do të bënte që edhe refugjatët e Lindjes së Mesme të trajtoheshin si një kartë politike, dhe një premtimet e ardhshëm elektoral ku do të përmendej ndihma ndaj tyre si një meritë partiake ose një premtim i mbajtur, por i mbajtur ndaj kujt, ndaj shqiptarëve jo, për shkak se nuk bënte pjesë në agjendën parazgjedhore dhe njëkohësisht ndaj të huajve jo, për faktin se janë vetë evropianët në përqindje më të madhe kundra mirëpritjes së tyre.
Me anë të arritjes së një marrëveshje më Turqinë, Bashkimi Europian kërkon dërgimin e të gjithë refugjatëve në këtë vend dhe më pas vijimin me pikat tjera të marrëveshjes. Shpresojmë që emigrantët të arrijnë të vendosën në shtetin Turk për të mos u ndeshur me politikat dhe burokracitë shqiptare ndaj të cilave do të arrijnë të reflektojnë se me mbarimin e luftës bëjnë mirë të kthehen në vendin e tyre të origjinës dhe të mos stërmundojnë veten e tyre me politika shqiptare, ballkanike, apo europiane të cilat nuk arritën të mbajnë lart vlerat humanitare.