“Vendet e zhvilluara kanë dështuar plotësisht me refugjatët”, thotë Amnesty International.
Ndonjëherë ata që kanë më pak, japin më shumë. Dhe kjo duket se po ndodh kur vjen puna te një nga sfidat më të mëdha të së tashmes: me numrin e paprecedent të refugjatëve që janë detyruar të largohen nga shtëpitë.
Kërkimi më i fundit nga organizata e të drejtave të njeriut Amnesty International ka zbuluar se nga 193 vende, 10 prej tyre po strehojnë mbi gjysmën e refugjatëve në botë. Disa prej këtyre 10 vendeve gjithashtu janë mes më të varfrave dhe së bashku mbartin vetëm 2.5 për qind të PBB-së globale.
“Një numër i vogël vendesh kanë marrë barrën për të bërë shumë vetëm sepse janë fqinj me një vend në krizë. Kjo situatë është e paqëndrueshme,” paralajmëroi Salil Shetty, sekretari i përgjithshëm i Amnesty International.
Sipas Amnesty, vendet e pasura si ato të Bashkimit Europian po largohen nga përgjegjësia e tyre dhe lidhin “marrëveshje të errëta” për të shmangur ndarjen e barrës së refugjatëve.
“Në atë që janë cilësuar si politikat “E fortifikimit të Europës”, BE-ja ka ngritur barriera në kufij, ka dërguar një numër gjithnjë e më të madh të rojave kufitare dhe ka lidhur marrëveshje me vendet fqinje për të mbajtur njerëzit larg”.
Por ndërsa kjo po ndodh, 10 vendet që po mbajnë barrën janë në një pikë thyerje, paralajmëron raporti – duke i vënë refugjatët në situata gjithnjë e më vulnerabël.
Në Pakistan – vendi i tretë më i madh i pritjes së refugjatëve – autoritet po kthejnë më shumë se 10,000 afganë të larguar. Në Kenia, shtëpi e një nga kampeve më të mëdha të refugjatëve në botë, Dadaab, njerëzit e larguar po detyrohen të kthehen në Somali.
Një rrugë përpara?
Migracioni është bërë një çështje politike kontroverse – duke u shfaqur si pikë qendrore e diskutimeve Brexit dhe duke formësuar një pjesë të madhe të debatit presidencial në SHBA – që duket e vështirë për t’u parashikuar. Por raporti i Amnesty ofron disa zgjidhje.
Gjëja më e rëndësishme është t’i jepet situatës një kontekst, thekson raporti. Harrojeni të gjithë alarmin politik të morisë së valës së refugjatëve në vende: 21 milionë njerëz që janë detyruar të largohen përbëjnë vetëm 0.3 për qind të popullatës së planetit.
Nëse çdo vend do të rriste kuotat e veta për refugjatët vetëm paksa, kriza do të ishte mëse e menaxhueshme, argumenton Amnesty.
“Nëse të gjithë – ose shumica – e vendeve do të merrnin një pjesë të përgjegjësisë për pritjen e refugjatëve atëherë asnjë vend nuk do të mbingarkohej dhe jetët e refugjatëve do të përmirësoheshin ndjeshëm”.
Mbetet për t’u parë nëse thirrja e organizatave të të drejtave të njeriut do të dëgjohet.