Të dhënat ekonomike në shkallë globale tregojnë se varfëria ekstreme ka qenë në rënie të vazhdueshme që prej vitit 1970 ndërsa në vitin 2010 për herë të parë numri ra nën një miliard njerëz.
Ka jo pak lajme të këqija, por po sikur të themi disa lajme të mira? Disa lajme shumë të mira, në fakt.
Ndërsa bota vazhdon të jetë e përfshirë nga luftërat, një krizë refugjatësh dhe një realitet i ngrohjes globale, numri i atyre që jetojnë në varfëri ekstreme kudo në botë ka rënë. Shumë.
Dy modele të kundërta
Ky grafik tregon se në vitet 1820, shumica e popullatës së botës jetonte në varfëri ekstreme. Kjo vazhdoi të ishte e vërtetë edhe përgjatë gjysmës së parë të shekullit 20.
Pas luftës së dytë botërore, teksa popullata botërore filloi të rritej me shpejtësi, e njëjta gjë ndodhi edhe me numrin e personave në varfëri ekstreme.
Rreth vitit 1970 megjithatë, disa ndryshoi thellësisht: teksa popullata vazhdoi të rritej, numri i njerëzve që jetonin në varfëri ekstrem filloi të binte dhe ka qenë në një trajektore rënieje që atëherë. Rreth vitit 2010, shifra ra poshtë 1 miliardit për herë të parë.
Varfëria ekstreme përkufizohet si jetesa në një nivel konsumi (ose të ardhurash) nën 1.90 dollarë ndërkombëtarë në ditë. Dollari ndërkombëtar përshtatet me diferencat e çmimeve ndërmjet vendeve dhe ndryshimeve të çmimeve me kalimin e kohës.
Progresi i 200 viteve të fundit u arrit teksa zhvillimi ekonomik solli të ardhura më të larta për gjithnjë e më shumë njerëz në botë.
Me fillimin e industrializimit dhe rritjen e produktivitetit, numri i njerëzve që jetonin në varfëri është ulur dhe vazhdon të ulet ndërsa zhvillimi ekonomik sjell pasurim më të madh.
Pra, ku po jetojnë njerëzit në varfëri ekstreme?
Ky grafik i dytë tregon se ku jetojnë njerëzit më të varfër të botës. Shumica jetojnë në Afrikë, megjithëse edhe Azia nuk mbetet pas.
Ndërsa është tronditëse të shohësh se sa shumë njerëz jetojnë në varfëri ekstreme në këto rajone, lajmi i mirë është se në të dyja zonat, ekonomitë po zhvillohen me shpejtësi.
Afrika ka një popullatë të re me një forcë punëtore në rritje – një aset i vlefshëm në një botë në plakje. Në 2034, Afrika pritet të ketë popullatën më të madhe në botë në moshë pune, 1.1 miliard persona.
Afrika ende po urbanizohet, ndaj një pjesë e mirë e përfitimeve pritet të vijnë në të ardhmen. Prodhimtaria në qytete është tre herë më e lartë se në zonat rurale dhe gjatë dekadës së ardhshme, 187 milionë afrikanë të tjerë do të jetojnë në qytete, sipas Kombeve të Bashkuara. Ky zgjerim urban po kontribuon në rritjen e shpejtë të konsumit nga familjet dhe bizneset.
Ndërkohë, vendi me numrin më të madh të njerëzve në varfëri ekstreme, India, po zhvillohet shpejt.
FMN parashikon një normë të rritjes prej 7.6% të ekonomisë së Indisë në vitin 2016 dhe 2017 dhe Raporti i Konkurrueshmërisë 2016-2017 së Forumit Ekonomik Botëror e përmendi Indinë si vendin që është përmirësuar më së shumti.
Jo vetëm që numri i njerëzve që jetojnë në varfëri ekstreme në botë ka arritur nivelet më të ulëta historike, por kushtet ekonomike të atyre që janë ende në vështirësi duken shumë pozitive.
Afrika dhe Azia kanë shumë punë përpara, por ato po tregojnë çdo shenjë të vazhdimit të progresit të shpejtë në nxjerrjen nga varfëria ekstreme të popullatave të tyre.