
Prokuroria e Posaçme për Korrupsionin dhe Krimin e Organizuar, SPAK njoftoi të martën më 2 gusht ndalimin e një personi të dyshuar për kryerjen e veprave penale “nxitje thirrjes dhe propagandës për kryerjen e veprave me qëllime terroriste” dhe “nxitjes së urrejtjes ose grindjeve”.
Sipas njoftimit të shpërndarë nga SPAK, oficerët e policisë gjyqësore të Drejtorisë së Antiterrorit kryen ekzekutimin e urdhërit të ndalimit të SPAK për shtetasin B.Z.
“Ndalimi i këtij shtetasi u bë pas një hetimi intensiv dy vjeçar, të kryer me metoda speciale të hetimit nga Drejtoria e Antiterrorit nën drejtimin e Prokurorisë së Posaçme, ku dyshohej se nëpërmjet rrjeteve sociale dhe aplikacioneve te ndryshme ‘Facebook’, ‘Twitter’, ‘Telegram’, publikonte artikuj, materiale radikale, ekstremiste, propagandistike dhe statuse, në mbështetje të Shtetit Islamik dhe kundër koalicionit global antiterrorizëm”, citohet në njoftimin e SPAK.
Një tjetër rast i ngjashëm i hetuar nga SPAK u rrëzua nga Gjykata e Posaçme e Apelit për Korrupsionin dhe Krimin e Organizuar, që më 10 qershor shfuqizoi vendimin e shkallës së parë për caktimin e masës së sigurimit “arrest në burg” ndaj 56-vjeçarit nga Kukësi, Ibrahim El Salih (Lekica), i ndaluar për veprën penale “nxitja, thirrja publike dhe propaganda për kryerjen e veprave me qëllime terroriste”.
El Salih u arrestua më 24 maj nga Drejtoria e Antiterrorit në Policinë e Shtetit, me kërkesë të prokurorit të SPAK, Adnan Xholi që u pranua nga gjykata e shkallës së parë.
Gjyqtari i Apelit, Engert Pëllumbi arsyetoi ndryshe. Duke iu referuar edhe qëndrimeve të Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut dhe Lirive Themelore, gjyqtari Pëllumbi çmoi se përmbajtja e postimeve të kryera nga El Salih nuk mund të kualifikoheshin si elementë objektivë dhe subjektivë të figurës së veprës penale që synon të mbrojë rendin dhe sigurinë publike. “Madje këto postime nuk përmbajnë as elementët e ndonjë vepre tjetër penale”, vlerëson Pëllumbi në vendimin e arsyetuar.
Pëllumbi i vlerësoi postimet e El Salih si opinione që mund të devijojnë dukshëm nga mendimi i përgjithshëm apo doktrina e fesë zyrtare e përqafuar nga i proceduari, por që duhet të mbrohen nën dritën e lirisë së shprehjes. “Pavarësisht mënyrës se si ai i qaset këtyre problematikave dhe formës së përdorur për të shprehur mendimin e tij, këto postime nuk i kalojnë kufijtë e lirisë së shprehjes dhe nuk përbëjnë cënim të vlerave të mbrojtura nga Kushtetuta jonë”, arsyetoi Pëllumbi dhe vendosi lirimin e Ibrahim El Salih.